جمع آوری، شناسایی و بررسی مصارف سنّتی منتخبی از گیاهان شهر بابل

گیاهان به عنوان منبع لایزال و ناگزیر غذایی و درمانی از دیرباز مورد توجه بشر بوده‌اند و در سال‌های اخیر این توجه دو چندان شده است. در این راستا به نظر می‌رسد انجام مطالعات اتنوبوتانی راهکاری برای ساماندهی و پاسخگویی به این نیاز روز افزون به گیاهان دارویی ‌باشد. سرزمین ایران با سابقه‌ی دیرین تاریخی، فرهنگی و تنوع جغرافیایی می‌تواند خاستگاه مناسبی برای چنین مطالعاتی باشد. مطالعه‌ی حاضر در جهت جمع‌آوری، شناسایی و بررسی اتنوبوتانی گیاهان منطقه‌ی بابل صورت پذیرفته است. در این مطالعه گیاهان جمع‌آوری شده متعلق به 55 خانواده بودند که در این بین خانواده‌های Asteraceae ، Rosaceae و Lamiaceae هرکدام به ترتیب با 8 ، 8 و 7 گونه‌ی گیاهی بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند. از آنجایی که در استان مازندران نیز پراکنش خانواده‌های مذکور نسبت به بقیه‌ی خانواده‌ها بیشتر است، یافته‌ی مذکور قابل پیش‌بینی بود. از میان گیاهان جمع‌آوری شده، 15 گونه دارای کاربرد محلی و سنّتی بوده و 4 گونه نیز مصرف خوراکی داشتند. گیاهان دارای مصرف سنّتی، بیشتردر خانواده‌های Asteraceae، Lamiaceae و Apiaceae قرار داشتند. با توجه به این نتایج به نظر می‌رسد نگاه ویژه به مستندسازی فرهنگ درمانی ایرانیان می‌تواند ضمن حفظ این میراث راهگشای پژوهش‌های بسیاری گردد.